Nieuwsbrief drie: veiligthuis

Nieuwsbrief drie: veiligthuis

Nieuwsbrief 3   Veilig Thuis en de Jeugdbescherming.

Terwijl het gaat om de bescherming van een kind, ben je alleen maar aan het vechten met instanties. En dat terwijl je in shock bent door de onterechte beschuldiging van Veilig Thuis.

We zullen aan de hand van eigen ervaring uitleggen waar je als ouder van een kind tegenaan loopt als Veilig Thuis geen gedegen onderzoek doet en je wel beschuldigt van een vorm van mishandeling. Je kan dan een klachtenprocedure starten. De inhoud van het gebeuren wordt dan genegeerd. Ook wij gaan hier niet in op de inhoud van de casus. Wat volgt is een chronologische volgorde van wat er gebeurd is.

  • Veilig Thuis doet onderzoek zonder hoor en wederhoor, en zonder feitenonderzoek. Hun onderzoeksverslag ligt vast en wordt verspreid naar anderen (18 november 2020). Als we contact opnemen met de onderzoekster van Veilig Thuis Friesland en haar onze verbazing vertellen over het niet doen van wederhoor, is haar antwoord “voor feitenonderzoek moet je bij de politie zijn”.
  • Ik ben het niet eens met het onderzoeksverslag (in het verslag is geen wederhoor gedaan en het is zonder mijn wederhoor verspreid). Voordat ik een officiële klacht in kan dienen moet ik eerst in gesprek met de onderzoekster en haar leidinggevende.
  • De leidinggevende zegt: “ik wil met u in gesprek, maar de eindconclusie blijft staan en ik sta achter het onderzoek”. De leidinggevende kent mijn casus niet, zegt ze zelf.  Ze heeft zonder het onderzoeksverslag te hebben gelezen, haar handtekening onder het verslag gezet.
  • Ik besluit niet in gesprek te gaan. Als de conclusie al vast staat en er niets veranderd zal worden aan het verslag, heeft een gesprek voor mij geen zin.
  • Ik schakel de AKJ in. Ik kom op de wachtlijst te staan. Dit duurt minstens 3 maanden. Mijn ervaring is dat mijn AKJ-vertrouwenspersoon mij netjes heeft bijgestaan, maar daar is dan ook alles mee gezegd.
  • Ik dien op 8 december 2020 officieel een klacht in bij de “onafhankelijke” klachtencommissie.
  • Na een paar weken besluit ik maar eens te bellen, omdat ik niks hoor. Blijkt dat de klachtenfunctionaris de stukken naar de persoon heeft gestuurd die het juist NIET moet hebben. Om die reden had ik nog niets ontvangen.
  • De klachtenfunctionaris moet een hoorzitting plannen, daar blijkt nogal veel tijd overheen te gaan. Er worden allerlei redenen aangevoerd waarom het zo moeizaam gaat. Wettelijk gezien moet de hele procedure binnen 14 weken zijn afgerond, mits………… Indien nodig kan er nog weer een termijn van 14 weken achteraan geplakt worden.
  • Omdat de zaak mijns inziens getraineerd wordt, besluit ik de Nationale Ombudsman in te schakelen. Na een telefoontje van de Nationale Ombudsman richting Regiecentrum Friesland kan het ineens sneller gaan.
  • De hoorzitting vindt plaats op 1 maart 2021, de klacht is gericht tegen de onderzoekster, de gedragswetenschapper en de leidinggevende.
  • Op 15 april 2021 is de uitspraak van de klachtencommissie: de klacht wat betreft hoor en wederhoor en de verspreiding is GEGROND verklaard. Met de volgende toelichting: “De beklaagden hebben weliswaar excuses aangeboden voor het verspreiden van de rapportage zonder dat de klager de inhoud hiervan kende. Dit doet aan de gegrondheid van de klacht echter niets af”, stelt de klachtencommissie. De klachtencommissie stelt verder: “Veilig Thuis Friesland heeft haar protocol gevolgd”. Ook de gedragswetenschapper valt niks aan te rekenen volgens de klachtencommissie, omdat zij het protocol heeft gevolgd. Mijn reactie hierop: hoe kan de klachtencommissie stellen dat VT haar protocol heeft gevolgd, terwijl de eerste 2 punten in het protocol zijn: hoor en wederhoor en feiten en meningen van elkaar scheiden. Dit is dus niet gedaan en dat heeft de klachtencommissie zelf vastgesteld. Onvoorstelbaar deze reactie van de klachtencommissie. Bovendien kan VT geen conclusies trekken als er geen hoor en wederhoor heeft plaats gevonden. Verder heeft de klachtencommissie een selectie gemaakt van mijn klachten. Niet alle klachten die ik heb ingediend zijn behandeld. Het grootste deel van mijn klachten zijn gewoon genegeerd.
  • De uitspraak van de klachtencommissie gaat naar de Raad van Bestuur
  • Op 10 mei 2021 krijg ik een reactie van de Raad van Bestuur: “betreffende het gegrond verklaarde onderdeel hebben mevr. R. en mevr. L. hun excuses aan u aangeboden. Vanuit de Raad van bestuur sluit ik me hierbij aan. De uitspraak van de klachtencommissie is inmiddels met het VT team gedeeld en besproken vanuit het oogpunt van lerende organisatie…….wij zijn van mening dat het onderzoek en rapport kwalitatief aan de gestelde eisen voldoen, wij gaan niet in op uw verzoek om het onderzoeksrapport in te trekken”.
  • Ik schrijf op 19 mei 2021 daarop een reactie: “. U heeft een klachtenreglement waarin cliënten hun klacht in kunnen dienen, bij ontvankelijkheid wordt er een hoorzitting gehouden en doet de commissie een uitspraak. U volgt vervolgens de uitspraak niet op, wat heeft dit regelement dan voor zin voor een client? Ook schrijft u dat het onderzoeksrapport kwalitatief voldoet aan de gestelde eisen. U maakt zichzelf ongeloofwaardig door dit te zeggen. U biedt toch uw excuses aan voor het feit dat er iets niet goed is gegaan? Geen wederhoor!”
  • De reactie van de Raad van Bestuur op 4 juni 2021: “Dat u het niet eens bent met de inhoud heeft u in uw schriftelijke reactie aan VT voldoende aan kunnen geven. Met andere woorden: er heeft wederhoor plaats gevonden. Het feit dat voorgaande in het proces anders had moeten lopen, heeft in deze geen gevolgen voor de inhoud van de rapportage”. Hier wordt dus de uitspraak van de klachtencommissie gewoon terzijde geschoven.
  • Ik schrijf op 13 juli 2021 een brief naar de Raad van Toezicht: “Ik wil de Raad van Toezicht het volgende voorleggen: de klachtencommissie doet een uitspraak, de Raad van Bestuur doet nou precies datgene waarvan de klachtencommissie zegt dat de klacht GEGROND is en excuses niet op zijn plaats zijn. Bent u het eens met de reactie van de Raad van Bestuur?
  • Uitspraak Raad van Toezicht op 19 juli 2021: “Hierbij willen we aangeven dat de Raad van Toezicht niet ingaat op individuele casussen. De Raad van Toezicht is van mening dat dit behoort tot de bevoegdheid en verantwoordelijkheid van de Raad van Bestuur. Dit is reglementair vastgelegd”,
  • Weer een brief naar de Raad van Toezicht: “Hartelijk dank voor uw reactie op mijn brief. U geeft aan dat de Raad van Toezicht niet ingaat op individuele casussen; dit valt onder de verantwoordelijkheid van de Raad van Bestuur. Aangezien uw Raad van Bestuur mijn casus niet heeft afgehandeld, volgens de aanwijzingen van uw klachtencommissie (gegrond verklaard, excuses zijn hier niet voldoende) had ik mij tot u gewend. Ik kan u vertellen dat het inmiddels niet om 1 casus gaat, maar om vijftien casussen. Mensen die zich ernstig benadeeld voelen en door het gedrag van uw medewerkers in een crisis terecht gekomen zijn. De gegevens van deze mensen zijn bij mij bekend. U heeft ongetwijfeld de steengoede docu: “goede moeders” gezien. Telt u deze casussen er maar bij op. Zonder veel inspanning kan ik dit aantal uitbreiden, indien gewenst. Ik neem aan dat als u zegt dat u niet ingaat op individuele casussen, u wél in zal gaan op deze gebundelde casussen. Indien u een groter aantal wil, dan hoor ik dat ook graag van u. Ik wacht uw reactie af, Marga de Groot.
  • Uitspraak Raad van Toezicht: deze uitspraak moet nog komen.
  • Brief aan de klachtencommissie geschreven: “Geachte mevrouw mr. S. Timmermans, Op 15 april 2021 heeft de klachtencommissie een uitspraak gedaan betreffende een door mij ingediende klacht. De klachtencommissie heeft het onderdeel van het ontbreken van hoor en wederhoor en de verspreiding van het onderzoeksverslag gegrond verklaard. Er had dus hoor en wederhoor moeten plaats vinden, alvorens het onderzoeksverslag verspreid kon worden. U schrijft ook dat de excuses die aangeboden zijn niets afdoen aan de gegrondheid van de klacht. Een afschrift van de uitspraak van de klachtencommissie is naar de Raad van Bestuur van Stichting Regiecentrum en Veiligheid gegaan. Ik heb een brief ontvangen van de Raad van Bestuur waarin nogmaals excuses aangeboden worden. Ik heb deze excuses niet aanvaard en heb dit de Raad van Bestuur laten weten, middels een brief. Ook hier kreeg ik weer een vergelijkbare reactie op. Ik heb daarna een brief aan de Raad van Toezicht gestuurd met de uitspraak van de Raad van Bestuur met de vraag wat hun reactie hierop is. De reactie van de Raad van Toezicht is dat ze niet gaan over individuele casussen. Mijn reactie hierop: “ik kan u minstens 15 extra casussen aandragen waaruit blijkt dat Veilig Thuis Friesland geen hoor en wederhoor toepast en geen feitenonderzoek doet”. Ik wacht nog op een reactie van de Raad van Toezicht. Ik schrijf u deze brief omdat ik het een zeer vreemde gang van zaken vind. Op deze manier heeft het, als cliënt zijnde, dus geen enkele zin om een klacht in te dienen. U zou als klachtencommissie uw werkzaamheden net zo goed kunnen staken als in de praktijk blijkt dat de Raad van Bestuur niets doet met uw onderzoek. Uiteraard zal ik het hier niet bij laten en ga ik op diverse fronten verder procederen. Vriendelijke groet, Marga de Groot.
  • Tegelijkertijd schrijf ik diverse mails aan Wethouder Tjeerdema en de politiek van de gemeente Leeuwarden, de burgemeester en alle WMO-functionarissen van de gemeentes in Friesland.

“Ik wijs u op onderstaand citaat afkomstig van Wethouder mevrouw Tjeerdema (Leeuwarden).

“Uit uw mail begrijp ik dat u klachten heeft over de handelswijze en beoordeling van Veilig Thuis. U vraagt mij of ik hierin wellicht iets kan ondernemen. Helaas kan ik daar niet aan tegemoet komen, omdat ik deze bevoegdheid niet heb.
Hoewel wij als gemeenten financieel verantwoordelijk zijn voor de subsidie van Veilig Thuis, valt Veilig Thuis als organisatie onder het toezicht van de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd.

De gemeente is onvoldoende deskundig en bevoegd om een oordeel te vellen over uw persoonlijke situatie.
Voor uw persoonlijke situatie verwijs ik u mogelijk ten overvloede naar de klachtenprocedure van Veilig Thuis, zie www.regiecentrumbv.nl/algemeen/klachten
Indien uw klacht hier niet naar wens wordt afgehandeld is er beroep mogelijk bij een externe commissie. Bij het indienen van een klacht kunt u gebruik maken van een onafhankelijk raads- of vertrouwens van het AKJ, zie 
www.akj.nl, of van Zorgbelang, zie www.zorgbelang-fryslan.nl.

Bent u het niet eens met de uitspraak van de klachtencommissie? Of bent u het niet eens met de reactie van Regiecentrum Bescherming en Veiligheid op die uitspraak? Dan kunt u contact opnemen met de Nationale Ombudsman, bereikbaar via 0800 – 33 55 555”.

  • Ik heb diverse gesprekken met gemeenteraadsleden, dhr. Visser van de VVD Andries Bergsma en Femke Molenaar  van- Groen Links. Beide heren en dame zouden zich verdiepen in de Jeugdzorgzaken en contact zoeken met elkaar. Daarna heb ik niets meer vernomen van beide partijen. Ik krijg een reactie van de Fries Nationale Partij: “Goeiemiddei,
    Bijgeande brief hawwe hjoed yn de FNP Fraksje besprutsen.
    Wy binne fan miening dat it kolleezje ( wethâlder Hilde Tjeerdema ) aksje ûndernimme moat en hawwe har fersocht kontakt mei jimme te sykjen, opheldering jaan moat en dit op sa’ n koart mooglike termyn te rapportearjen nei de gemeenteried fan Ljouwert.

    Mei freonlike groetnis,
    FNP Fraksje Ljouwert.
    Lyda Veldstra-Lantinga

    Tot op de dag van vandaag heb ik niets meer vernomen van de politiek. Wethouder mevr. Tjeerdema zegt “slechts” financieel verantwoordelijk te zijn voor VT en de Jeugdzorg. Is het nou echt zo dat ze niet weten dat ze ook inhoudelijk verantwoordelijk zijn, of kijkt ook de Friese politiek hiervan weg en verwijzen ze doodleuk naar de Nationale Ombudsman en de Inspectie? In onderstaande links kunt u lezen dat de gemeentes wel degelijk verantwoordelijk zijn voor de inhoud.
  • https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/zorg-en-ondersteuning-thuis/wmo-2015
  • Van de politieke partijen in Friesland komt geen enkele reactie.
  • Ook schrijf ik diverse malen naar de Inspectie gezondheidszorg en Jeugd: met 1 casus doet de Inspectie niets, als ik 15 casussen verzamel doet de Inspectie ook niks. De Inspectie schrijft dusdanige mails dat ze niks zeggen, je er geen touw aan vast kan knopen. Als ik daar geen genoegen mee neem, neem ik contact op de Inspecteur-Generaal. Uiteindelijk krijg ik een uitnodiging om op gesprek te komen, op 13 september.
  • Wat betreft het niet opvolgen van de uitspraak van de klachtencommissie namelijk dat het onderzoeksrapport ingetrokken dient te worden, ga ik nu met mijn advocaat naar de rechter. Er is nu een brief uit naar Veilig Thuis waarin staat dat door VT het onderzoeksrapport binnen 14 dagen ingetrokken dient te worden en dat middels een brief aan alle betrokkenen aan wie het onderzoeksrapport is toegestuurd, wordt uitgelegd dat het onderzoeksrapport op ondeugdelijke wijze tot stand is gekomen, doordat er geen hoor en wederhoor is toegepast en dus ook geen feitenonderzoek is gedaan. Onze eis is dat het rapport ingetrokken wordt en dat VT haar excuses aanbiedt dat het zo gelopen is. Reageert VT niet binnen de gestelde termijn van 14 dagen, dan komt de zaak voor de rechter.
  • Ook heb ik de Nationale Ombudsman ingeschakeld. Dit onderzoek loopt nog, ik verwacht dat dit in september afgerond zal zijn.
  • De gedragswetenschapper is inmiddels voor het Medisch Tuchtcollege gebracht en er heeft een mondeling vooronderzoek plaats gevonden. Ik noem hier een paar citaten van de gedragswetenschapper: “Wat betreft hoor en wederhoor, ik heb wel degelijk besproken met de onderzoekster om het onderzoeksrapport te bespreken met klaagster. Dit is ook de gebruikelijke wijze, maar ik heb geen controlerende functie en ga dus niet na of dit daadwerkelijk is gebeurd”. En “mijn functie bestaat niet uit aansturen en ik ben ook geen procesbegeleider. Het is alleen een adviserende rol. Er ligt geen verantwoordelijkheid ten aanzien van de casus bij de gedragswetenschapper”. En “ik ben dus niet verantwoordelijk. Mijn advies is niet bindend”. En “De onderzoeker neemt de besluiten en is de regievoerder”.

De gedragswetenschapper duikt dus zo ver mogelijk weg.

  • Ik heb een klacht ingediend bij de SKJ wat betreft de gedragswetenschapper en de onderzoekster.

Wat zijn mijn conclusies:

  1. Je kan overal je klachten indienen, als je dit niet snel doet ben je te laat i.v.m. de termijnen die gesteld worden. De klachtencommissies zelf nemen echt alle tijd.
  2.  Als je uitspraak gegrond is verklaard, is de kans aanwezig dat een Raad van Bestuur hier niets mee doet, maar ook niets mee hoeft te doen kennelijk. Alle instanties zeggen “dien maar een klacht daar in”. En als dat niet lukt kan je naar de Nationale Ombudsman, als dat niet lukt ga je maar naar de Inspectie of naar de Wethouder. Uiteindelijk doet tot nu toe niemand iets met je klacht. N.B.: datum indienen klacht was 8 december 2020.
  3. Een onderzoeker van Veilig Thuis kan volstrekt hun eigen onderzoek doen, zij zijn degene die bepalen. Overleggen in MDO’s stellen niks voor. Het MDO bestaat weliswaar uit twee personen, maar de betreffende gedragswetenschapper is slechts adviserend. De gedragsdeskundigen hebben in dit proces geen enkele verantwoordelijkheid.
  4. Zonder wederhoor worden conclusies getrokken die niet getoetst zijn op feiten en het onderzoeksverslag wordt verspreid. De jeugdbeschermingsketen borduurt verder op een onderzoek dat niet door deskundigen is gedaan met alle gevolgen van dien. De onderzoekster zegt lachend “voor feitenonderzoek moet je bij de politie zijn”.
  5. Er is niemand, maar dan ook niemand die de verantwoordelijkheid neemt voor het (dis) functioneren van Veilig Thuis. De verantwoordelijke wethouder (gemeente) niet, de Inspectie niet, de politiek niet. Iedereen kijkt weg en legt de verantwoordelijkheid neer bij de ander.
  6. Als ouder moet je sterk in je schoenen staan om al deze stappen te zetten. Veel mensen hebben de energie hier niet voor en mensen voelen zich uitgestoten. Als je een beschuldiging krijgt van Veilig Thuis is dit enorm ingrijpend.
  7. De meeste mensen weten niet welke wegen je moet bewandelen en weten niet wat je rechten zijn. Ook hebben de mensen vaak niet de financiële middelen om al deze zaken aan te gaan spannen. Het is absurd hoeveel instanties zich bemoeien met mensen die problemen hebben met VT en de Jeugdzorg. En uiteindelijk eindigt alles met rechtszaken.

Drs. Luuk Mur

Marga de Groot

16 augustus 2021.