Een brief geschreven door een moeder die al een jaar onderworpen is aan een onderzoek van #VeiligThuis.

Een brief geschreven door een moeder die al een jaar onderworpen is aan een onderzoek van #VeiligThuis.

Beste (naam onderzoeker Veilig Thuis),

Wij zitten nu een bijna een jaar in dit traject ( van VT) om verbeteringen tussen ouder, kind en school te realiseren. In deze periode heb ik alleen maar onrust ervaren binnen mijn gezin.

Voor het eerst een nachtmerrie.

Na de gesprekken van de onderzoekster met de kinderen op school zijn zij onrustiger dan ooit en met name (naam kind). Afgelopen nacht was het weer raak en daarom stuur ik jou deze email. Hij werd compleet hysterisch wakker en droomde dat Veilig Thuis hem van de straat had geplukt en in een auto had gestopt en dat hij onderweg naar België was omdat jullie een nieuw gezin voor hem hadden gevonden. Herhaaldelijk werd hem gezegd; “Wij hebben toch beloofd dat wij jou een goed leven zouden geven? Dat is alles wat wij willen”. Tot zover de droom.

Hartverscheurend kan ik je vertellen en mijn verdriet binnen houden en hem geruststellen was erg moeilijk. U als experts moeten toch weten dat dit een enorme impact heeft op een moeder.

Op school werd hem gezegd dat de focus nu op hem ligt. Iedere waarschuwing of verkeerde blik maakt hem onrustig, ik herken dat en vind het verschrikkelijk dat mijn zoontje dit gevoel moet hebben.

Is een jaar lang in onderzoek zijn door VT niet veel te lang?

Een jaar lang leven mijn kinderen en ik al onder een druk (van VT). Helaas kan ik niet verzwijgen dat er een onderzoek plaatsvindt.

Wat een enorme impact een Veilig Thuis melding heeft kan ik maar moeilijk beschrijven, maar ik ben sinds die dag anders, ontroostbaar en ik voel me machteloos. Vooral door de niet meetbare en niet contoleerbare verwijten die op mij af worden gevuurd. Ik heb het idee dat met alles wat ik doe, iemand over mijn schouder kijkt, dan nog maar te zwijgen over zo nu en dan een mailtje of een belletje of een nieuwe afspraak. Ik wil graag terug naar het prettige leven voor deze melding en zoals jullie ook kunnen lezen in de melding, is er geen enkele reden tot paniek. Als we het hebben over het welzijn van de kinderen, kan ik je vertellen dat deze nachtmerries ook niet bevorderlijk zijn voor het welzijn van mijn kinderen. Nooit heeft er voor deze melding een nachtmerrie plaatsgevonden of onzekerheden binnen ons gezin.

Ook vraag ik mij af wat jullie in heel 2021 nu als een onveilige situatie hebben geconstateerd binnen mijn gezin en wat er uit het onderzoek is gekomen, want ik wil graag weer verder met een werkende moeder zijn die alle ballen met heel veel liefde plezier omhooghoudt. Op deze manier blijft er altijd een naar en niet afgesloten randje aan ons leven zitten en wij hebben hier last van. Er is mij altijd bijgebleven dat ik de 3 RRR-en wil naleven. Rust, regelmaat en reinheid. Van die rust en die regelmaat is eigenlijk geen sprake meer. Er valt namelijk geen regelmaat toe te passen in de afspraken met mijn ex, want hij houdt zich niet aan de afspraken. Er is dus ook geen rust voor de kinderen. Dit lijdt ook tot conflicten tussen mij en mijn ex. Het lijkt mij voor de kinderen toch het belangrijkste vertrouwen te hebben in hun vader. U begrijpt dat dat vertrouwen al lang zoek is.

Graag zou ik in een afsluitend gesprek willen weten wat nu de bedoeling is, terwijl ik dit typ heb ik buikpijn omdat ik het gevoel heb dat mijn leven en ons welzijn op dit moment in jullie handen ligt.

(…….. Naam moeder).